Snoadfoanferslaving

Snoadfoanferslaving

‘Mama, mama-a?’
‘Hmm-mmm ja-a ik kom zo.’

Mamma stiet whats-append foar my te wachtsjen by de kassa. It kassafamke neamt it einbedrach en wachtet op it beteljen, se kriget gjin reaksje. Se wachtet en wachtet, mar mama appt ûnfersteurber troch.

De rij achter ús wurdt langer. Ik begjin my te ergerjen en twivelje, sil ik wol, sil ik net?  ‘Wêr wachtsje we eins op?’ freegje ’k kwasy nonsjalant oan it kassafanke. De felle blik as mama fan har snoadfoan opsjocht docht my besluten om my fierder mar stil te hâlden. Mama skrommet evensagoed net om it whatsapp-berjocht noch even ôf te meitsjen.

By de servicebaalje wer itselde tafriel. Lytse krolkop besiket de oandacht fan mama te lûken troch har oan ‘e  bokse hingjen te gean, mar mama jout gjin azem. Se sjocht oer har dochter hinne wyls’t de tommen obsessyf oer it touchscreen glydzje. De lytse pjut set haar lêste troef in …